De eerste stap na mijn afstuderen ging niet om een baan. Mijn eerste loopbaanstap bestond uit de keuze om aan mezelf te werken. Ik liep tegen gevoelens aan die ik niet kon plaatsen en was op zoek naar mijn ‘tribe’: bij wie en welke groep voel ik mij thuis? Ik koos voor verdieping in mezelf, helen en tijd nemen om koers te bepalen. Ik had nooit gedacht dat ruim dertig jaar later dit mijn expertise zou worden.
Er zijn vele manieren om aan jezelf te werken. Vanuit een logisch weten koos ik voor lichaamsgerichte therapie. Lichaam en geest zijn toch immers met elkaar verbonden? Inmiddels zeg ik: Lichaam, geest en ziel zijn met elkaar verbonden. We zijn meer dan ons lichaam, denken, voelen en gedrag.
Na een aantal intensieve maanden dook ik met plezier het werkende leven in. Met mijn achtergrond aan de universiteit Wageningen was mijn eerste baan communicatie trainer bij het Instituut voor toegepaste Voorlichtingskunde. Ondertussen bleef persoonlijke ontwikkeling mijn 'hobby'. Dit bracht me naar een uitgebreide vierjarige (lichaamsgerichte) therapieopleiding.
Op de vraag of ik in 2000 partner wilde worden in een gepassioneerd bedrijf dat op geheel eigen wijze trainers en coaches opleidde, zei ik meteen ‘ja’. Wat een geweldige tijd was KB&K (Krol, Blankestijn & Kwaaitaal): een opleiding professioneel en creatief vormgeven, volledig volgens onze eigen visie.
Succesvolle wittebroodsjaren vermengden zich langzaam met tegenslagen, doorploeteren en een langzaam uit elkaar groeien. Begrijpelijk voor mensen in ontwikkeling tussen de 35 en 42 jaar. Deze leeftijd is immers de opmaat naar de midlife periode en die kun je van te voren niet overzien. Bij mij uitte zich dat in een gevoel van vastzitten in mijn eigen fantastische bedrijf. Zag ik mezelf dit nog x jaar doen? Als ik eerlijk was had ik behoefte aan een aantal maanden sabbatical. Die kwam anders dan gedacht: in de vorm van een burn-out en een confrontatie met de medepartners. Ik verliet abrupt het bedrijf waar ik met hart en ziel zoveel aan had gegeven. Een pijnlijke, intensieve en zoekende tijd volgde mét een gevoel van opluchting, vrijheid en een leven dat weer voor me open lag.
Zo keerde terug naar dat waar ik het meeste van houd: mensen begeleiden en ruimte hebben voor de (levens)kunstenaar in mij. In 2007 werd mijn nieuwe bedrijf Circolore geboren. Circolore staat voor cirkel en kleur. Oftewel verbinding met jezelf, anderen, het grote geheel EN je eigen kleur, vorm en koers aanbrengen. 'I help people to connect so they can add to the world', zei ik ooit toen iemand mij vroeg: wat doe je? Deze oneliner dekt de missie van mijn bedrijf en kan op verschillende manieren in vulling krijgen tijdens trajecten. In diezelfde tijd kreeg mijn privéleven een bijzondere wending met een geliefde en twee geweldige bonuskinderen.
In 2022, sudderde een nieuw verlangen om er tussen uit te gaan.
Wie ben ik als ik niemand hoef te begeleiden? Wie ben ik als ik niet hoef te presteren? Wat drijft mij nu in mijn leven? Inmiddels kon ik goed luisteren naar mijn onderstroom die telkens fluisterde: sabattical. ‘What the heck’, dacht ik, ‘Hoezo nog langer wachten?
Een half jaar later zat ik met een netjes afgebouwde praktijk in Zuid Frankrijk. Alleen. Niets moeten, alles mogen en herbronnen voor de laatste 10 werkjaren.
Inmiddels ben ik terug. Bekrachtigd tijdens uren lange wandelingen om te zijn wie ik ben in dit moment van mijn leven: een eigen–wijze–liefdevolle vrouw en professional die anderen ondersteunt bij verdiepen, helen en koers bepalen.