De hardheid en zoetheid van realiteit

hardezoeterealiteit300

Dreigend ontslag; een plotselinge rechtszaak, keihard werken voor een mager inkomen, nog een paar maanden te leven, een partner die vreemd gaat. Dit is een kleine greep aan realiteiten die ik binnen een week tegen kwam bij klanten, collega’s en vrienden.

Het zette me aan het denken: hoe ga ik zelf om met harde realiteit? Hoe begeleid ik anderen bij harde en vaak pijnlijke realiteit? Hierover gaat dit slow-lees-doe artikel.

In landen waar mensen van oudsher bekend zijn met de harde realiteit van het leven zijn vaak mooie gezegden te vinden.

Deze komt uit Albanië: Kur te vjen e keqja, hapi derën. Krom en vrij vertaald is dit: “Als slechte pech komt, laat hem dan binnen via de voordeur.” Met andere woorden: je kan het niet tegenhouden, je hebt er mee te leven. n dit artikel laten we ‘slechte pech’ het huis binnen. Eerst beschrijf ik een aantal herkenbare reacties op harde realiteit. Daarna maak ik een eerste verdiepingsslag zodat harde realiteit ook zoetheid kan krijgen.

Wat zijn herkenbare reacties op harde realiteit?

Ik noem er een aantal die ik in de praktijk regelmatig tegenkom.

Dierbaren krijgen het binnenshuis zwaar te verduren door gesnauw en woedende uitvallen over pietluttigheden.
De deur dicht houden: het ergens wel weten, maar het dringt niet echt door. Kop in het zand en doorgaan met waar je altijd al mee bezig was.
Boosheid en frustratie richten op de brenger van realiteit: de werkgever, de dokter, de ex. Dit kan in de vorm van eindeloze innerlijke boze gedachten, agressieve dromen, of duidelijke acties als brieven of de ander eens goed de waarheid zeggen.
Depri in bed liggen of tot diep in de nacht naar de tv staren terwijl realiteit door het huis waait.
Verslagen in de hoek je afvragen: Waarom (altijd) ik? Waarom nu? Waar heb ik dit aan verdiend?
Angstige zorgen en piekeren: het ene zwarte doemscenario volgt het andere op.
Met enorme wilskracht, controledrang en het heft in eigen handen nemen; strijden tot de uitputting toeslaat.

Suggestie: Neem een bezinningsmoment.
Wat is jouw reactie wanneer harde realiteit je om de oren slaat? Herken je een of meer van bovenstaande reacties? Durf je deze kant van jezelf onder ogen te zien?

Het zijn allemaal hele natuurlijke en menselijke reacties en ze vallen binnen de eerste vier fasen van verliesverwerking die Kübler- Ross jaren geleden beschreef:

Ontkenning
Protest of boosheid
Vechten en onderhandelen
Depressie.
Deze reacties worstelen met en groeien toe naar de vijfde fase: Aanvaarding. Op zijn Albanees gezegd: Zet de voordeur open om de ‘slechte pech’ binnen te laten.

We onderzoeken de laag onder je eerste reacties op harde realiteit

Ik help mensen contact te maken met eigenheid, vertrouwen en kracht wanneer ze worstelen op het werk of in het privéleven. Hoe doe je dat bij harde realiteit? We gaan de laag onderzoeken onder je eerste reacties op harde realiteit.

1. Wat is je onderliggende behoefte bij elk van de reacties op harde realiteit?

Om er een paar te noemen: zekerheid, geruststelling, contact, vertrouwen, erkenning, invloed, autonomie, richting.

2. Hoe kun je deze onderliggende behoefte voeden?

Bijvoorbeeld: de behoefte aan geruststelling.
Wat of wie kan jou geruststellen? En hoe?
Een geruststellende herinnering of beeld? Concrete (wel) geruststellende feiten? Een omhelzing zonder woorden? Een goed boek, mooie muziek of een gesprek met een vertrouwde collega of goede vriend?

3. Neem deze voeding goed tot je! Ervaar het prettige ervan en parkeer de ja-maren.

Op deze manier creëer je een voedend anker naast de harde realiteit die aanwezig blijft. De reacties die we net besproken hebben, geven namelijk zonder voedend anker grote kans op een onnodig grote negatieve draaikolk.
Nog even concreet ten aanzien van het voorbeeld over geruststelling: Laat je de (wel) geruststellende feiten ook echt in je brein doordringen? Ontspan je in die omhelzing zonder woorden? Geniet je van de humor en kleinigheden aan je bureau of keukentafel? Ruik je de frisse lucht bij het joggen?

4. Train jezelf om bij een opkomende negatieve draaikolk je voedende anker uit te gooien en te versterken.

Je zal merken dat je dan steeds minder lang en diep in die negatieve draaikolk hoeft te verblijven. Op deze manier ontstaat zoetheid in de harde realiteit waarin je verkeerd.
“Het is niet anders”, zei een oude Nederlandse vrouw bij mij uit de straat, terwijl we spraken over mijn huis dat nog steeds te koop staat. “Ja, het is wat het is”, zei ik. In dat kleine moment voelde ik verbinding met deze vrouw en lachte. Zo kwam hardheid en zoetheid samen. Mijn behoefte aan contact met een nuchtere gelijkgestemde werd vervuld en mijn anker wentelde zich in tevredenheid. De draaikolk met doemscenario’s kwam op verre afstand.

Dank:
Allereerst dank aan jou, lezer. Dat je op dit punt in het artikel bent aangekomen geeft aan dat je de tijd neemt en de moed hebt om te verdiepen.
Dank aan de opleiders van Somatic Experiencing (lichaamgerichte traumabegeleiding) die mij leerden hoe een voedend anker te slaan naast moeilijke draaikolken.

Is er veel gaande in je huidige levensfase?

Gun jezelf een aantal bijeenkomsten ter verdieping, heling en koersbepaling. Neem contact op voor een oriënterend gesprek.